Misschien wel de lastigste opdracht die je kunt bedenken, jezelf vertrouwen. Dat is dus iets anders dan zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen gaat over door jezelf gepercipieerde waarde van de dingen die je doet. Zelfvertrouwen krijgt pas inhoud en waarde als dat gebasseerd is op een fundament van zelfkennis en ervaring.

Je zelf vertrouwen gaat er over of jij bereid bent om afspraken die je met jezelf maakt, na te komen. Je zelf vertrouwen gaat er ook over of je bereid bent jezelf tot de orde te roepen, of je bereid bent je eigen imperfectie onder ogen te zien en of je bereid bent die imperfectie op neutrale wijze te delen met je omgeving.

Ik kwam op dit thema omdat mijn levensagenda momenteel overloopt. Daardoor ben ik maar deels in staat om dingen goed voor te bereiden. Zo ook een optreden voor een beginnend projectteam waarin we de fundamenten van de kwaliteit van samenwerken gingen bespreken.

De voorbereidingstijd was nihil, mijn beleving van zelfvertrouwen was op zijn zachts gezegd 'beperkt', maar er was geen weg terug. 30 seconden concentratie was genoeg om met mezelf af te spreken dat ik op mezelf moest vertrouwen. Die 30 seconden gebruik ik wel vaker, eigenlijk zit dat gewoon in mijn systeem van voorbereiden. Het interessante is nu dat ik mij daar onder normale omstandigheden niet van bewust ben. Nu in deze stressvolle periode kom ik er achter hoe dit systeem werkt en hoe dit in elkaar zit. Bewust met jezelf in gesprek gaan en de afspraak herbevestigen.... en dat werkt.

De bijeenkomst gisteren ging uitstekend, verschillende deelnemers kwamen me na afloop bedanken of gaven mij een compliment. Reden om gisteravond na afloop mezelf te bedanken voor de steun die ik mezelf had gegeven. En daar was ik zelf erg blij mee, het bevestigde dat ik mezelf kan vertrouwen en dat geeft oprecht zelfvertrouwen.