Ruud Wilgenkamp volgens drs. Frits Dekker, eigenaar Bureau Dekker

Ruud Wilgenkamp leerde ik kennen in 1991 als directeur van Nedalo, een bedrijf waar toen ongeveer 60 mensen werkten, en waar hij was aangesteld om het bedrijf weer leven in te blazen. Het was een ongeorganiseerd zootje. Een jaar later werkte er 120 mensen en het was nog steeds een ongeorganiseerd zootje. Maar het was zo levensvatbaar als de pest, en het groeide als kool.

In deze periode leerde ik van Ruud ongeveer hoe je dat moet doen. Hoe je jezelf elke keer weer moet afleren dat als oude patronen niet werken, je nieuwe moet zoeken. Direct. Meteen. Dat je moet leren werken zonder railing. Dat het belangrijk is dat je zoveel mogelijk bij jezelf en jezelf leert te zijn. We hebben krankzinnig leuke avonturen meegemaakt in die periode. Teams, afdelingen, units, begonnen te swingen onder mijn ogen.

Wat Ruud me heeft geleerd heeft vooral betrekking met het onderkennen van de realiteit. We zitten door ‘ons denken’ zo ongelooflijk vast in ‘het niet zien van de realiteit’ – d.w.z. wat er echt gebeurt.

Hogescholen, Multinationals, Ministeries, maar ook kleine bedrijven, ze staan allemaal boordevol van Blauwdrukken of ‘drukjes’. En er is over het algemeen geen touw aan vast te knopen. Leer daar doorheen te kijken. Welk touw werkt wel, welk niet. Parachuteer jezelf en creëer je eigen omgeving, je eigen wereld, een systeem, een organisatie, een afdeling, een unit, die wel werkt. 

Gebruik je gezonde verstand. Als partijen bij elkaar moeten komen zorg er dan voor dat ze bij elkaar komen. Schroom het ritueel niet. En als het wat rustiger moet, doe het dan rustig. Zorg dan wel voor een situatie waarin iedereen met egards wordt benaderd.

Ruud leerde me ‘het Jezus kleed’ af te leggen. Ik wilde nog wel eens uitweiden over ‘het grote onrecht in de wereld’.  En tja, dat schiet niet op. ‘Heb je soms spijkers in je handen Frits?’ ‘Neen, hoezo’ (en ik liet mijn handen zien). ‘Leg dan alsjeblieft dat Jezus kleed af’.  Kijk zo leer je wat!

Ik praat al over een tijdje geleden, maar in die periode leerde ik de grondbeginselen van wat managen en ontwikkelen nu echt inhoudt. Niet als trainer of als coach. Dat kon ik op het niveau van ‘vaardigheden’ best wel. Ik leerde nu hoe het moet werken als het gaat om het bouwen van teams, en manieren om weer een bloedsomloop in organisaties te creëren. Zodat het weer gaat stromen. Het is een kwestie van focus. Van willen veranderen. Van blijven knokken, en weten dat je ‘het juiste voor ogen hebt’.

Coachen, managen, veranderen, het is niet makkelijk. En het moet, zoals we allemaal weten, maar al te vaak ‘verkocht worden’. Maar mensen moeten wel geholpen worden. En iemand moet ervoor zorgen.  Mensen die op deze wijze elke keer weer bereid zijn om ‘in de modder te gaan staan’, zijn volgens mij de mensen die deze wereld een stap verder brengen. En dat is volgens mij de essentie van leiderschap. 

Inmiddels zijn er 20 jaar verder.

Ruud heeft in zijn omgeving in al die jaren elke keer weer voor een halve ‘aardschok’ weten te zorgen bij de bedrijven en de mensen waar en waarmee hij werkte. Want het valt niet mee om iemand te ontmoeten die er niet voor schroomt om zijn eigen worstelingen ook ‘even met je te delen’. Maar ja. Er gebeurt dan ook wel wat. En dat is gebleken bij flink wat organisaties.

Gemeentelijk Grondbedrijf, Nedalo, STORK, Vanderlande,  e.v.a. Het was mogelijk af en toe even ‘schrikken’, maar daarna kon het leerproces beginnen.

Tenslotte

Ik ben een ‘wiskundig psycholoog’ zoals Ruud zegt. Maar ik ben vooral iemand die heel goed ‘steelt’. En ik heb zoveel ‘lesmateriaal, trainingsmateriaal’ aan hem te danken dat ik rustig durf te stellen dat R.J.W. een wandelend voorbeeld is voor ‘hoe het ook kan’.

Met anderen woorden het gaat in dit bestaan om ‘leren’. En zo denk ik er ook over. En zo treffen we elkaar elke keer weer.

‘Want daar gaat het toch om Tedje’, ‘dat je op het juiste moment wel op de juiste point bent’ 
F.J. Jacobse. 

En ik denk dat ik Ruud hiermee ten voeten uit heb weten neer te zetten. Niet dan? Ja toch!.